محمدرضا جلالی نائینی، سیاستمدار و نماینده مجلس سنا در خاطراتش آورده است: من خودم در روز 28 مرداد 1332 در دفتر روزنامه باختر امروز (به مدیریت دکتر حسین فاطمی،وزیر امور خارجه دکتر مصدق) در کوچه نظامیه در میدان بهارستان بودم. عده ای از تظاهرکنندگان به نفع شاه، از جنوب شهر به میدان بهارستان و به طرف دفتر روزنامه آمدند. پیش از آنکه آنها به دفتر ما برسند، سعید فاطمی (خواهرزاده دکتر حسین فاطمی) که جوان رشید و ورزشکاری بود، مرا بغل کرد و از پله ها پایین آورد، چون معلوم بود که این عده به قصد دفتر روزنامه در حرکت بودند و جان ما در خطر بود. ما هنوز در پیچ کوچه بعدی بودیم که آنها به دفتر روزنامه ما رسیدند و ساختمان دفتر روزنامه باختر امروز را آتش زدند. من و مرحوم محمدعلی سفری به اتفاق هم به طرف چهارراه، راه افتادیم و آنجا بودیم و ماندیم تا آنکه بعد از غروب آفتاب خودمان را به منزل رساندیم. محمد علی سفری در کتاب قلم و سیاست خودش، داستان چگونگی جان سالم بردن ما از آن خطر را به تفصیل نوشته است. روز بعد که 29 مرداد بود، ماموران آمدند در منزل ما که مرا توقیف کنند. خدمتکار منزل ما به ماموران، می گوید که: «آقا نیست و زنش هم آبستن است، اگر بیایید ممکن است سقط جنین کند.» بنابراین ماموران هم به داخل منزل ما نیامده بودند و بعد مرا در خانه ای که بودم، توقیف کردند و به زندان لشکر 2 زرهی بردند. من نیز مدتی آنجا زندانی بودم.