«ما مردم بی فرهنگی هستیم! قبول کنیم که ایرانیان فرهنگ ندارند! ایرانی بی فرهنگ است! شما ادعای تمدن دوهزارو 500 ساله هم دارید؛ ولی فرهنگ ندارید! و...». اینها نمونه هایی از تعابیری هستند که در سال های اخیر، از سوی شمار زیادی از ایرانیان در توصیف خویشتن به کار برده می شود و همان طور که تلاش شد در نمونه ها هم نمایانده شود، این خودکم بینی ملی ابتدا به صورت خودزنی و با ضمیر ما به کار می رود؛ اما سپس بسیاری از مدعیان ارزیابی فرهنگ ایرانی، به پشتوانه لابد آنچه نقادی خود پنداشته اند، از موضع دانای کل، خود را تافته ای جدا بافته فرض کرده و با نگاهی از بالا به شماتت و تحقیر هم میهنان خود می پردازند. پیش