من توی سیاست نیستم. / من یک دلقکم اما تو هیچ نیستی. / چه کسی می تواند بگوید که من کیستم؟ / هیچ گذشته ای مثل گذشته نزدیک، دورافتاده نیست. / تاریخ، اتفاقات شخمی یکی پس از دیگری ست. / یه حسی بهم میگه کافکا پینگ پنگش خیلی خوب بوده.(از دیالوگ های نمایش «پسران تاریخ» - نوشته «الن بنت» - به کارگردانی: اشکان خیل نژاد - سالن چهارسو (تئاتر شهر) - مدت: دوساعت وربع – هشت عصر- مرداد و شهریور 96).

«پسران تاریخ»، نمایشی است با متن ویژه و اجرای ویژه و البته سخت، هم در بازیگری، هم در کارگردانی. با آنکه نمایش، فاقد روایت کلی و خطی ا ست، اما از خرده روایت های متفاوت، ولی در یک راستا، شکل گرفته است. بازی ها با لحن حماسی و فرم فانتزی اجرا می شوند، اما به طنز آمیخته اند، بی آنکه نمایش را به کمدی تبدیل کنند.