طی سال های اخیر اگر به روند تجاری ایران چه در مسیر صادرات و چه در جهت واردات کالاها توجه کنیم، می بینیم با توجه به این که اقتصاد کشورمان تک محصولی بوده و منابع ارزی آن متکی به درآمدهای طلای سیاه است، هر وقت درآمد نفتی کشور زیاد شده، واردات هم رونق گرفته و فرآیند حضور کالاهای وارداتی در بازار کشور بسیار آسان شده است.

این درحالی است که اگر به مولفه های یک اقتصاد سالم توجه کنیم؛ درخواهیم یافت درآمدهای نفتی یا اصولا هر نوع درآمد ارزی کشور باید مدیریت شده و در جهت سرمایه گذاری و توسعه اقتصادی همان کشور هزینه شود، نه این که صرف واردات کالاهای مصرفی دیگر کشورها شود.