آن موهای یکدست سفید بلند که از هر دو سو تاب به اطراف دارد و آن آرامش صورت که گاهی محاسنی دربر می گیردش و گاهی هم مو، به پشت لب اکتفا می کند... اگر بخواهید این تصویر را در شمایلی از قصه نویسان امروز ادبیات داستانی ایران ترسیم کنید، به چه کسی می رسید؟ همین نشانه های کاریزماتیک، در نوشتن او نیز قابل ردیابی است؛ اصلا کسی با این مشخصات منحصربه فرد، جز سیدمهدی شجاعی چه کسی می تواند باشد؟

امروز، سیدمهدی شجاعی، 57 ساله می شود؛ نویسنده ای که با این همه تجربه و کسوت، هیچ معلوم نیست چرا این قدر جوان است. شاید اگر کارنامه کاری او و تاثیرات عمده ای را که بر جریان داستان نویسی پس از انقلاب بر جای نهاده