نیمی از جغرافیای روزنامه خرداد این گونه بود: در شرق تحریریه میز گروه سیاسی قرار داشت. میزی کشیده و دراز که دور تا دورش صندلی بود و در راس آن فقط یک صندلی. صندلی دبیر گروه، علیرضا رجایی. در کنار آن در میان ما و گروه سیاسی گروه اقتصاد بود، محمدصادق جنان صفت و بعد گروه ادب وهنر و روبه روی آن میز کوچک دونفره گروه اندیشه بود به دبیری مقصود فراستخواه. علیرضا رجایی و مقصود فراستخواه گل های سرسبد روزنامه خرداد بودند. انسان هایی با خصایص منحصربه فرد خود که خلاصه اش می شود، انسان پاکیزه. چقدر دلم برای آن روزها تنگ شده است. برای انسان هایی فراتر از قلمرو میز و جناح های سیاسی شان. انسان های منزه. منزه از