کنت در ماه آگوست 1817 با سن سیمون (1825-1760) فیلسوف و متفکر سوسیالیست و انقلابی مشهور آشنا شد و در سمت منشی گری او استخدام شد. همکاری با سن سیمون «فیلسوف صنعت» برای کنت که شیفته آموزه های روشنگری و آرمان های سه گانه انقلاب فرانسه بود، فرصت مغتنمی بود که چندان دوام نیاورد، زیرا خیلی زود حسادت و سایر رذایل بشری رابطه این دو را به جایی کشاند که کنت سن سیمون را که او را «پسر خوانده» خود می خواند، «شیاد منحط» و «داور فاسد»ی خواند زیرا کتاب کنت یعنی «نظام سیاست پوزیتیو» را که در سال 1824 در نشریه «شرعیات اهل صنعت» منتشر شده به نام خود یعنی سن سیمون منتشر کرده است، بدون اینکه اسمی از آگوست کنت به میان آورد.