«سخن گفتن از تمدن، سخن گفتن از مکان، سرزمین و وضعیتش، آب و هوا، گیاهان، انواع حیوانات و مواهب طبیعی یا غیر آن است. همچنین بحث درباره چیزهایی است که انسان از این شرایط اساسی ساخته است: کشاورزی، دامداری، غذا، سرپناه، لباس، ارتباطات، صنعت و مانند آن، صحنه ای که نمایش های بی پایان بشریت را عرضه می کند، به لحاظی تعیین کننده خط داستانی آنها است و خصلت آنها را توضیح می دهد. بازیگران تغییر می کنند؛ اما صحنه ماجرا عمدتا همان است.»