امام صادق(ع) فرمود: روزی پیامبر اسلام(ص) به یاران خود فرمود: کدام یک از شما تمام روزها را روزه می دارد. سلمان گفت: من، یا رسول الله. پیامبر(ص) پرسید: کدام یک از شما تمام شبها را به عبادت می گذراند؟ سلمان گفت: من یا رسول الله. حضرت پرسید: آیا کسی هست از شما که روزی یک بار قرآن را ختم کند؟ سلمان گفت: من یا رسول الله.

یکی از حاضران که جواب های سلمان را خودستایی و فخرفروشی می پنداشت، گفت: اکثر روزها دیده ام که سلمان روزه نیست، بیشتر شب را هم می خوابد و بیشتر روز را به سکوت می گذراند، پس چگونه همیشه روزه است، و هر شب برای نیایش با خدا بیدار می ماند و روزی یک بار قرآن را ختم می کند؟!

پیامبر گرامی(ص) فرمود: ساکت باش! تو را با همسان لقمان چه کار؟! اگر می خواهی چگونگی اش را از خود سلمان بپرس تا خبر دهد!

سلمان گفت: در ماه سه روز روزه می گیرم و خداوند فرموده است: هر کس عمل نیکی انجام دهد پاداش ده برابر دارد. از طرف دیگر، روز آخر شعبان را روزه گرفته و آن را به روزه ماه رمضان متصل می کنم، و هر کس چنین کند، پاداش روزه همیشه را دارد. از رسول خدا شنیدم که فرمود: هر کس با طهارت بخوابد، در ثواب چنان است که تمام شب را عبادت کرده باشد. اما ختم قرآن: رسول خدا(ص) فرمود: هر کس یک بار سوره «قل هوالله» را بخواند، پاداش یک سوم قرآن را دارد و هر کس دو بار بخواند، دو ثلث قرآن را خوانده است، و هر کس سه بار بخواند، گویا قرآن را ختم کرده است، و نیز حضرت فرمود: یا علی! هر کس تو را با زبان دوست بدارد یک سوم ایمانش کامل شده، هر کس با دل و زبان دوست بدارد، دو ثلث ایمان او کامل شده، و هر کس با دل و زبانش دوستت بدارد و با دست هم یاری ات کند، تمام ایمان را به دست آورده است. (1)