خب! چه باید نوشت که هم در ستون محدود روزنامه «شرق» جای بگیرد و هم حق مطلب را کامل ادا کند و هم خدای نکرده به کسی بر نخورد. چرا بر بخورد؟ مگر خبر ندارید و نمی دانید که سینما در این کشور پدیده عجیبی است و نوشتن درباره اش موجب می شود که عده ای رگ غیرت خود را چون زلف دوست حضرت حافظ بر باد دهند و ما را نیز. اینکه چیزی نیست. در این کشور حتی وقتی نقد فیلم هم نوشته می شود، برخی از کارگردانان نسبت به نقد واکنش تند و تلخی نشان می دهند؛ این دیگر آخر خنده است. البته دروغ چرا! ما به چشم خودمان ندیدیم اما شنیده ایم که دو، سه دهه پیش، یک کارگردان بابت نقدی که یک منتقد بر فیلم او نوشته بود، از منتقد شکایت کرد.