حیاط مدرسه همیشه یادآور خاطرات شیرین دوران درس و مدرسه است؛ بازی های گروهی، دنبال هم دویدن های دور از چشم ناظم، زنگ های ورزش دوست داشتنی و پرهیاهو و... اما این روزها در خیلی از مدارس، بخصوص مدارس غیرانتفاعی در کلانشهر ها از آن حیاط ها خبری نیست. این مدارس غالبا ساختمانی را برای کسب درآمد در نظر گرفته اند و گویا تنها چیزی که خیلی به آن توجه ندارند، متراژ حیاط است! چیزی که اتفاقا در این میان اهمیت بسیاری دارد اما متاسفانه مورد غفلت قرار گرفته این است که دانش آموز با شیطنت و تخلیه انرژی در حیاط مدرسه بعد از زنگ تفریح و حضور در کلاس درس، آرام تر روی نیمکت می نشیند و با حواس جمع تری به حرف های معلم گوش می دهد و در نهایت بازدهی درسی بالاتری هم خواهد داشت.