وعده هایی که تحقق نیافت

روستای «کریدی» بخش «غیزانیه» اهواز نه آب دارد، نه جاده و نه بازار و در کل از بسیاری از امکانات اولیه بی بهره است. جاده روستا نیز نیمه کاره مانده است یک روز در میان آب داریم و زمانی که آب قطع می شود باید پول واریز کرده و قبض تهیه کنیم تا به وسیله تانکر برایمان آب بیاورند.

در روستا 20 خانوار زندگی می کنند ولی هیچ مرکز درمانی نزدیک ما نیست و فاصله ما تا بخش مرکزی غیزانیه حدود 20 کیلومتر است. وقتی یکی از اهالی مریض می شود او را با تراکتور به شهر می بریم. در روستا همه کشاورز هستند و با وضع خشکسالی خسارت فراوانی دیده اند. علی رغم اینکه زمین هایمان را هکتاری 160 هزار تومان بیمه کردیم اما بیمه بابت خسارت خشکسالی پولی به ما نمی دهد.

برای پیگیری مشکلات مردم روستا به دفتر یکی از نمایندگان اهواز در مجلس شورای اسلامی نیز مراجعه کردم ولی متاسفانه علی رغم وعده مساعدت قبلی هنگام مراجعه با لحن بدی با من صحبت کردند.

ما مشکلاتمان را به چه کسی بگوییم؟ مشکلاتمان را کجا مطرح و پیگیری کنیم؟ چه کسی به درد مردم محروم منطقه غیزانیه که منبع تولید نفت کشور است می رسد؟

غالب عموری- ساکن روستای کریدی- بخش غیزانیه