این روزها در شرایط پسابرجام بازار برگزاری نمایشگاه های بین المللی صنعتی در ایران حسابی داغ است؛ نمایشگاه هایی که بیشتر آنها فقط نام بین المللی را یدک می کشند، اما نه در فرم و نه در قالب و نه حتی براساس ترکیب شرکت کنندگان بین المللی نیستند. به علاوه عمده این نمایشگاه ها به جز نمایش برخی دستاوردهای محدود نه بازده اقتصادی قابل قبولی برای برگزارکنندگان دولتی یا خصوصی دارند و نه به شرکت کنندگان عمدتا داخلی خود سودی می رسانند. برای مثال اواخر شهریورماه امسال اولین دوره نمایشگاه بین المللی حمل ونقل هوایی و تجهیزات فرودگاهی به عنوان نمایشگاهی تخصصی در محل دائمی نمایشگاه بین المللی تهران برگزار شد؛ نمایشگاه