یکی از دستاوردهای سفر دکتر روحانی، ملاقات های او با رهبران کشورهای اروپایی و دیدار محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، با همتایان اروپایی خود و فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، بود. آنها در این ملاقات ها تاکید کردند که برجام یک توافق بین المللی و چندجانبه است که نتیجه این توافق برقراری صلح در جامعه جهانی و منطقه بوده است؛ طوری که می خواهند از این الگو برای حل بحران های دیگر، مانند بحران کره شمالی استفاده کنند. از طرفی موضع گیری کشورها با توجه به صحبت های دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، مبنی بر اینکه خواستار بازنگری در برجام است و این توافق را بدترین توافق تاریخ می خواند، بسیار قابل توجه است. البته در این میان، امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، می خواهد نقش میانجی گری میان ایران و آمریکا را برعهده بگیرد؛ او با این هدف، این مسئله را مطرح کرد که می توان برای رفع نگرانی های آمریکا بندهایی را به برجام افزود تا بعد از سال 2025 تضمین هایی به وجود آید مبنی بر اینکه برنامه هسته ای ایران همچنان صلح آمیز خواهد بود و مسائل موشکی هم وارد این توافق شود، اما این مسئله با واکنش ایران روبه رو شد. مقامات ایرانی گفتند که برجام اصلا قابل مذاکره نیست. به هرحال می توان گفت سفر روحانی به نیویورک از این جهت که توانست لزوم پایبندی به برجام و اینکه ایران تاکنون پایبندی کامل به این توافق داشته است را مورد تایید قرار دهد، بسیار مهم بوده است. کشورهای اروپایی هم در دیدار با رئیس جمهوری و وزیر خارجه ایران بر این نکته تاکید کردند. شاید مهم ترین دستاورد دیگر این سفر، انزوای ترامپ به دلیل سخنرانی هیجان زده او بود. بعد از توافق برجام، با وجود اینکه کشورهای اروپایی و هیئت تجاری-اقتصادی آنها به ایران رفت وآمد داشتند، ولی به دلیل سایه ترس و مناسبات خود با آمریکا، برخی از بانک های بزرگ اروپایی با ایران همکاری نمی کردند، اما در این دیدارها آنها نشان دادند که می خواهند راه متفاوتی از آمریکا را در پیش بگیرند. برای همین در این دیدارها بر پایبندی ایران به توافق برجام تاکید داشتند یا می خواستند میانجی ارتباط ایران و آمریکا باشند.