عبدالله عامری درگذشت. مردی که اگرچه همیشه از شهرت فراری بود اما حالا خبر درگذشتش با صفت «نقاش نوگرا» دست به دست می شود. مشکل کلیوی داشت و به گفته برادرزاده اش دو هفته ای بود که دست و پاهایش ورم کرده بود و به سختی می خوابید.

او با بیان این که پیکر این هنرمند ظهر 21 مهر به خاک سپرده شد، در پاسخ به این پرسش که چرا این هنرمند را در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) دفن نکردند؟ به ایسنا گفته: عمویم با خواهرش زندگی می کرد و با او خیلی صمیمی بود. پس از این که سال گذشته عمه ام از دنیا رفت، او خیلی دلتنگی خواهرش را می کرد. ما نیز به دلیل این که خاکسپاری در روز جمعه خوب است، او را در قطعه ای که عمه ام به خاک سپرده شده بود، به خاک سپردیم؛ این اتفاق خیلی ناگهانی بود.

عامری بیان کرد: عمویم از گذشته تا به حال با کم لطفی هایی از جانب مسئولان روبه رو بود. بیش از دو سال پیش از طرف یک مرکز معتبر هنری آمدند و از نقاشی های او تصویربرداری کردند؛ آنها گفتند قرار است برای عمویم نمایشگاه برگزار و کتاب آثار او را چاپ کنند اما رفتند و دیگر ازشان خبری نشد. عمویم اهل مادیات نبود و می خواست به فرهنگ و هنر کشورش خدمت کند. باید همکاری هایی در این زمینه انجام می شد، که متاسفانه نشد.با این حال وبه سنت همیشگی بعد از مرگ این هنرمند حالا پیغام های تسلیت یکی بعد از دیگری از راه می رسید. مجید ملانوروزی مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت ارشاد نیز در پی درگذشت این هنرمند پیام تسلیتی را منتشر کرده و در آن نوشته است: «عبدالله عامری از نقاشان نوگرای ایران است که در جریان هنر نوگرای ایران به همراه هنرمندان دیگر این جریان را تداوم و تقویت کردند. طبیعت زندگی انسان های پیرامون و مفهوم در آثار عامری جایگاه ویژه ای دارد و ایشان نمونه ای از نقاشان نوگرا هستند که مدرنیسم را در ارتباط با مشخصه های بومی دنبال کردند. عامری از فارغ التحصیلان هنرستان کمال الملک و دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است و هنرمندانی مانند عامری بیانگر نقش تاثیرگذار این مراکز آموزشی هنری در دهه های گذشته هستند. درگذشت این هنرمند گرانقدر را به خانواده ایشان و جامعه هنری تسلیت می گویم و رحمت الهی را برای آن زنده یاد از درگاه خداوند خواستارم.»