نطق ترامپ درباره برجام دربرگیرنده نکاتی بود که به برخی ها اشاره می شود.

1-سخنان ترامپ یادآورنعل وارونه زدن راهزنانی بود که برای اغفال تعقیب کنندگان خود نعل اسبان خود را وارونه می کردند تا راه را بر دیگران گم کنند. ترامپ با برشمردن مواردی غیرمستند از عملکرد جمهوری اسلامی سخن گفت ولی ازکودتای 28مرداد و نقش آفرینی امریکایی ها سخنی نگفت. از حمایتشان از رژیم پهلوی دوم و ساقط کردن هواپیمای ایرانی در تیرماه1367هم براحتی گذشت. تاکید برگذشته و بی مهری از آینده نشان داد درجازدگی درتاریخ را بر بهبود رابطه ترجیح داده است و به دنبال فریزکردن بهبود رابطه است. نوعی واپسگرایی که حتی به نفع امریکایی ها در درازمدت هم نیست. ممکن است درکوتاه مدت تاکتیک ترامپ سبب دوشیدن برخی کشورهای عربی بشود اما قطعا از بعد استراتژیک حضور ایران مقتدر باعث ثبات منطقه هم است.

2- آنان که اهل ادبیات هستند قطعا با رمان دون کیشوت اثر سروانتس آشنا هستند. شخصیت ترامپ بی شباهت با دون کیشوت نیست. شوالیه سروانتس واقعیت ها را نمی دید و در عالم خیال سیر و سفر می کرد. شخصیت شوالیه که ذاتا کمدی است اما می خواهد جدی نشان دهد خود کمدی درست می کند. ترامپ هم همین گونه است. برای همین است که حتی اطرافیانش او را جدی نمی گیرند.

3- درشرایط فعلی و با وجود رئیس جمهوری که همگان از عدم تعادل وی در راس حاکمیت امریکا سخن می گویند وظیفه دولتمردان بسیارخطیراست. دولتمردان می بایست با آرامش و متانت در دام ترامپ نیفتاده و با صبر و حوصله عمل کنند. هم اکنون جبهه ای از عقلای جهان عملا در برابر ترامپ صف آرایی کرده اند. باید قدر این فرصت را دانست. تهدید ترامپ می تواند فرصتی برای نزدیک شدن به عقلای دنیا گردد، اگرما درست عمل کنیم.