ظرف های سفالی، یکی از قدیمی ترین ساخته های آدمی است. انسان های اولیه از آن زمان که به فکر ذخیره آب و غذا افتادند و به خاصیت چسبندگی و شکل گیری گل رس پی بردند، ظرف های سفالی را به شکل های گوناگون ساختند. با گذشت زمان و گسترش زندگی، سفالگری هم تکامل یافت. انسان های آفریننده با دست هایشان بر ظرف های گلی نقش و نگارهایی کشیدند و آنها را با رنگ های گوناگون آراستند.

در ایران قدمت سفالینه ها به بیش از ده هزار سال می رسد. قدیمی ترین چرخ سفالگری و کوره پخت سفال در جهان در شوش یافت شده است. همچنین قدیمی ترین ظروف سفالی منقش، مربوط به ایران است. اگرچه سفالگری در جای جای ایران رونق دارد، اما فقط لالجین پایتخت سفالگری جهان است. شغل بیشتر مردم این شهر سفالگری است.