حکومتگران ایرانی در دوره غزنوی علاوه بر ارسال انواع مالیات به دارالخلافه، به مناسبت های گوناگون، ارمغان های ارزشمندی به مرکز خلافت می فرستادند؛ از آن جمله است هدایایی که سلطان مسعود غزنوی به خدمت القائم بامرالله فرستاده بود. در تاریخ بیهقی آمده است:

«امیر گفت: خلیفه را چه باید فرستاد؟ احمد گفت: بیست هزار من نیل رسم رفته است، خاصه را و پنج هزار من حاشیت درگاه را و نثار به تمامی که روز خطبه کردند و به خزانه معمور است، خداوند زیادت دیگر چه فرماید از جامه و جواهر و عطر؟... امیر زیادت خلیفه را بر خواجه بر دادن گرفت و وی نبشت: صد پاره جامه همه قیمتی از هر دستی، از آن ده، به زر و پنجاه نافه مشک و صد شمامه کافور و دویست میل شاره به غایت نیکوتر، از قصب و پنجاه تیغ قیمتی هندی، جامی زرین از هزار مثقال پرمروارید و ده پارت یاقوت و بیست پاره لعل بدخشی به غایت نیکو و ده اسب خراسانی ختلی به جل و برقع دیبا و پنج غلام ترک قیمتی.»