شامگاه شنبه 29 مهرماه ارکسترملی ایران «تا نینوا» را به رهبری مهدی وجدانی در تالار وحدت روی صحنه برد. اجرایی که انتخاب این رهبرمیهمان، آن را با برخی حاشیه ها همراه کرده بود. نفس این اتفاق یعنی اجرای نینوای حسین علیزاده که با همراهمی و کمک خود این آهنگساز همراه بوده، اتفاق مهمی است که این روزها در عرصه موسیقی رخ داده است.

«نینوا» که سال 65 دردستگاه نوا ساخته شد و امروز آن را به عنوان شناسنامه این هنرمند برجسته موسیقی کشور می دانند، دومین اثر ارکستری حسین علیزاده است که امروز به مانند یک سرود ملی در دنیا شنیده می شود. آخرین اجرای این قطعه به سال 94 برمی گردد؛ در سی و یکمین جشنواره موسیقی فجرکه ارکستر سمفونیک تهران با رهبری علی رهبری آن را به روی صحنه برد. «علیزاده» آن زمان در پیامی اعلام کرد: «وقتی شنیدم علی رهبری قرار است نی نوا را اجرا کند، سر ذوق آمدم، باید قدردان تلاش های بی سابقه ارکستر سمفونیک بود. علی رهبری هنرمندی است که به تمام دغدغه صنفی و موسیقی آشناست... وقتی اطلاع دادند که نینوا را قرار است علی رهبری در جشنواره اجرا کند با وجود انتقاداتی که به اوضاع موسیقی امروز دارم با کمال افتخار پذیرفتم..»

و باردیگر «تا نینوا...» اعضای ارکستر با همان چیدمان همیشگی به روی صحنه آمدند. تار، ویلن، ویلنسل، کنترباس، فلوت، فاگوت، کلارینت و نی، با حرکت دست رهبر ارکستر آرشه ها به صدا درآمدند و روایتگر «نینوا» شدند. این اجرا به سه بخش تقسیم شده بود بخش اول به یک سوئیت دشتی به آهنگسازی جواد معروفی اختصاص داشت وبخش دوم «نینوا» به آهنگسازی حسین علیزاده و در پایان «مرثیه» ساخته مهدی وجدانی به اجرا در آمد. اجرایی که می تواند کم و کاستی آن در کارنامه هنری مهدی وجدانی به ثبت برسد.