میرزا محمدحسین متخلص به «ادیب» و ملقب به «فروغی» و «ذکاالملک» متولد 1255 هجری قمری از نویسندگان نامور و روشنفکر عصر قاجاریه بود. در سال 1291ه.ق که ناصرالدین شاه به مناسبت طرح بنای باغ عشرت آباد در آنجا حضور داشت، وی قصیده ای برای شاه سرود. شاه شعر را پسندیده و او را ملقب به «فروغی» کرد. زمانی که اعتمادالسلطنه وزیر انطباعات و دارالترجمه بود، محمدحسین در کار مطبوعات با او همکاری می کرد و بعد به مدیری دارالترجمه و مترجمی زبان عربی و فرانسه رسید. دستگاه دارالترجمه دولتی هم که در آن برخی مترجمان قابل کار می کردند گرایش قطعی به روشنفکری داشت و آثار سودمندی را چاپ می کرد که نشر آنها با اوضاع سیاسی زمانه چندان سازگار نبود.