محمد مساوات این روزها نمایش «این یک پیپ نیست» را روی پرده دارد. اثر به واقع خودش از هر حیث یک تابلو نقاشی است، آن هم در سبک وسیاق سوررئالیستی اش؛ یک اثر سوررئالیستی ملغمه ای است از عناصر آشنا، آغشته به مناسباتی ناآشنا؛ برای همین هم سخن گفتن از این اثر بسی دشوار و حتی بعضا ناممکن است. هر اثر سوررئالیستی با فریب عناصر آشنایش ما را به سخن گفتن فرامی خواند، اما درهمان حال این امکان را از ما دریغ هم می دارد، اما باید گفت این ناتوانی نه برآمده از یک فقدان که بر عکس ناشی از یک مازاد است؛ مازادی که به قول دریدا از چنگک لایروبی نقد اثر هنری، سرریز می کند و به چنگ نمی آید. برای همین هم هر مدعا و تلاشی