در سفرهای کاری و غیرکاری با زنان بسیاری مواجه شده ام؛ گفت وگوهایی در ظاهر معمولی که روزنه ای شده بر دنیاهایی جذاب و گاه نامتعارف. این ستون روایتی است از آن گپ وگفت ها، مشاهدات و سیروسفرها در دنیاهای زنان این سرزمین و بس دورتر.

در فضایی که – خیلی قبل تر از آنکه به محل برسی- باید محکم جلوی بینی ات را بگیری و نفست را حبس کنی که بتوانی دوام بیاوری، زنی ایستاده بدون ماسک و با رویی باز و لبخندی بر صورت به تو می گوید: «این بوی طبیعت است چطور نمی توانی تحمل کنی؟» این طبیعت با طبیعتی که ما می شناسیم فرق دارد. کارگاه بازیافت زباله، تل هایی از زباله است که جویی از شیرابه ای متعفن از آن روان است و