ناماتا دختر 7 ساله اوگاندایی یک سالی هست که از خانواده اش جدا شده. خانواده ای امریکایی او را به فرزندی پذیرفته و با خود به امریکا برده اند. حالا او بعد از یک سال و از طریق شبکه اجتماعی اسکایپ با خانواده اش ارتباط می گیرد. چشم های ناماتا برق می زنند.

مادر ناماتا در منطقه ای دور از روستای شان در اوگاندا به صفحه مانیتور زل زده است. ناماتا می گوید: «سلام. حالت چطوره؟» مادر می خندد و می ترسد به چشم های دخترش نگاه کند؛ دختری که فکر می کرد او را برای همیشه از دست داده است. او نوزاد دختر دیگری را بغل کرده و ناماتا با اصرار می خواهد که صورت خواهر کوچولویش را از نزدیک ببیند. ناماتا از مادرش می پرسد که چرا او در اوگاندا نیست و بعد از پایان گفت و گو می گوید: «مادرم را گول زده اند. مادرم را گول زده اند.»