تئاتر یا نمایش را یکی از هنرهای هفت گانه تعریف می کنند؛ هنری که اکثر منتقدان و مورخان، منشا و سرچشمه آیینی برای آن قائل هستند. در ایران نیز این هنر، پیشینه ای طولانی دارد و سبکی از آن در نمایش های تعزیه نمود پیدا کرده است. با وجود این شروع شکل نوین آن را باید با دوران حکومت ناصرالدین شاه مقارن دانست که تحت تاثیر سفرهایش به روسیه وغرب، مرحله جدیدی را برای این فن پدید آورد.

در تمامی این سال ها و از آغاز شکل گیری، تئاتر فراز و نشیب های بسیاری را تجربه کرده است. از مقطعی که به «دوران صحنه» معروف شده است تا دوران افولی که سایه سینما بر این عرصه سنگینی می کرد در تاریخچه این هنر ثبت شده است.