بازه زمانی پرتنش و ملتهب پس از انقلاب های کشورهای عربی تا به امروز، منجر به شکل گیری فضای جدید و متفاوتی از مناسبات در مقایسه با دوره پیش از آن در خاورمیانه شد. سیال بودن، سرعت تحولات، عمق رویدادها، گستردگی دامنه زمانی و مکانی حوادث، واکنش ها و لزوم اتخاذ مواضع سریع و درعین حال هوشمندانه و... از ویژگی های بارز دوره پس از انقلاب های عربی بود که هر یک از بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای را بر آن می داشت تا با سازوکار متفاوت و عمیق تری اقدام به مدیریت بحران و تحولات کنند. برای ایران، ترکیه و عربستان به عنوان سه بازیگر اصلی در منطقه در جهت دادن به سیر تحولات، باید نقش اصلی و محوری را قائل شد. اما