مدتی پیش تنها با رسم خطوطی اندک، نقاشی مبهمی کشیده بودم از یک زن: از پشت سر، گردنش را به سمت راست چرخانده و حالتی اغواگرانه به خود گرفته. از کارم بس رضایت داشتم و با شوق بسیار نقاشی را به دوست گرافیستم نشان دادم تا نظرش را بگوید: دوستم اما با همه تجربه بالایش در زمینه گرافیک و نقاشی، در ابتدا اصلا تشخیص نداد من چه کشیده ام! و بعد از توضیحات من بود که اندکی از شکل معنادار نقاشی سردرآورد و توانست راجع به آن حرف بزند و از روی تجربه برخوردهای شاکیانه اش را در برابرم مطرح کند: «چرا بدون هیچ دلیلی فرم کلی بدن از بین رفته؟!» حرفش خیلی ذهنم را مشغول کرد... البته که من دلایل خودم را برای این کار داشتم