انتشارات دنیای اقتصاد هفته آینده سه عنوان کتاب منتشر می کند که دو عنوان آن مستقیما درباره مهم ترین مسائل اقتصاد ایران است و کتاب سوم مکمل آنهاست. کتاب «شاهد جنگ و اقتصاد» وضع اقتصاد ایران را در زمان جنگ و پس از آن بررسی کرده است. کتاب «ناگفته های بورس ایران» تحولات دو دهه اخیر بازار سهام ایران را واکاوی کرده است. کتاب «هوش اجتماعی» کاستی های نظام آموزشی ایران و تاثیر آن بر کج فهمی متون اقتصادی را نقد کرده است.

مولف این کتاب که از مدیران سابق بانک مرکزی ایران است، اقدام های بانک مرکزی را در دوران جنگ هشت ساله ایران و عراق بررسی کرده است. این بررسی که مستظهر به اطلاعات اقتصادی، داده های آماری و مشاهدات و تجربه های بلاواسطه مولف است، واکاوی وضع اقتصادی و پولی ایران را از دهه 50 و افزایش ناگهانی درآمدهای نفتی آغاز می کند، با طرح های دولتی سازی اوایل انقلاب ادامه می دهد و با تحولات دوران جنگ به پایان می رساند. در فصول مربوط به مقاطع سه گانه جنگ (ابتدای جنگ، دوره بهبودی نسبی اقتصادی، دوره فرسایش اقتصادی) فرصت های از دست رفته اقتصادی تحلیل می شود. تعمق در تجربه های مطرح شده در این کتاب، چراغ راهنمای مناسبی است برای فهمیدن وضع اقتصادی امروز ایران.

کتاب با شرح دشواری های اقتصادی ایران در ماه های اول جنگ آغاز می شود: دوم آبان 1359 شهر مرزی خرمشهر اشغال شد و به این ترتیب بندر خرمشهر با بیش از 20 اسکله، بدون استفاده ماند.به این ترتیب، چاره ای جز آماده کردن بندرهای نیمه تمام عباس و بوشهر نبود؛ ولی آماده سازی و استفاده از این بندرها با دشواری هایی از قبیل تکمیل پروژه ساخت آنها، بهره برداری از انبارهای ذخیره و فراهم کردن وسایل حمل ونقل مورد نیاز برای ارسال کالاها به مراکز مصرف روبه رو شد. در این شرایط، مشکلات با شروع رکود اقتصادی پیچیده تر شد و تولید ناخالص داخلی به قیمت های ثابت سال 1359 کاهش قابل توجه 23 درصدی را نشان داد. در این سال میزان نفت صادراتی از 6/2 میلیون بشکه در روز در سال 1358 به 900 هزار بشکه در روز کاهش یافت که منجر به محدود شدن دریافت های ارزی ناشی از صادرات نفت به 12 میلیارد دلار شد. آثار منفی فیزیکی و روانی شروع جنگ غیرمنتظره، همراه با شرایط رکود اقتصادی، چاره ای جز برنامه ریزی متناسب با موقعیت جنگی، مبنی بر سهمیه بندی کالاها باقی نگذاشت. نگرانی از تورم 24 درصدی این سال و جست وجو برای راه حل مناسبی جهت برخورد با آن، یکی از بارزترین دغدغه های آن زمان به شمار می آمد.

بازار سهام نبض و نماگر اقتصاد است، گروهی هم آن را «دماسنج اقتصاد» لقب داده اند. بازار سهام با هریک از این القاب و نام ها که خوانده شود، بازاری هوشمند و زنده است که در آن حرف ها و خبرها، به سرعت برق و باد می پیچد و کوچک ترین تغییرات در حوزه های مختلف، به تندبادهایی تبدیل می شود که فعالان بازار و ذی نفعان و مقام های مسوول را به تکاپو می اندازد. این کتاب شرح دهه پرتحول بورس ایران (1384-1393) است و مولف که خود در این دوران سکاندار سازمان بورس و اوراق بهادار بوده است، به عنوان منبع دست اول، تلخ و شیرین این دوران را روایت می کند.

موضوع این کتاب هوش اجتماعی است که مولف با کمک داستان های کلامی و تصویری آن را برای خوانندگان توضیح می دهد. به باور مولف، هوش اجتماعی توانایی تعامل افراد با یکدیگر است و موجب هم افزایی ارزش افزوده جامعه می شود. این بازار کار است که مشخص می کند سیستم آموزش و پرورش باید چه نیروهایی را تربیت کند اما در ساختار آموزش و پرورش ایران برنامه ای برای تقویت هوش اجتماعی دانش آموزان که ابزار هم افزایی است، در نظر گرفته نشده و بیشتر بر هوش انفرادی و حل مساله تاکیده شده است. این کتاب کوششی است برای نشان دادن همین مساله.