گروه جهان | اثر ضربه ها روی گردن رشیدا به زخم های قهوه ای و قرمز رنگ تبدیل شده اند. او جای زخم ها را به ما نشان می دهد و می گوید: ببینید، ببینید من می خواستم مقاومت کنم، می خواستم جلوی آنها را بگیرم ولی نتوانستم. نیروهای ارتش را می دیدم که گورهای دسته جمعی حفر می کنند. 5 زن بودیم با فرزندهای مان در آغوش. سربازها ما را گرفتند، به خانه ای بردند و در را به روی ما بستند. آنها پسرم را از آغوشم گرفتند و جلوی چشم های خودم او را کشتند. فریاد می کشیدم، گریه می کردم اما آنها زبان ما را نمی فهمیدند و گوش شان هم به فریادهای ما بدهکار نبود. آنها اندک رافتی نداشتند، گردنم را از چند نقطه بریدند و تمام لباس