پساساختارگرایی و استلزام های آن که ذیل «پست مدرنیسم» از آن یاد می شود، موضوع عمده بحث های علوم انسانی، نظریه ها و پژوهش های اجتماعی و تربیتی است. آثار نویسندگان سرشناس در این سنت همچون میشل فوکو، ژان فرانسوا لیوتار، هلن سیکسو، ژاک دریدا، ژیل دلوز، دانا هاروی و چند شخصیت دیگر چالش برانگیز و دشوار است. بیشتر نظریه پردازان و پژوهشگران تربیتی از اصطلاح پساساختارگرایی برای توصیف فعالیت های خود استفاده می کنند. چراکه از بررسی نسبت ویژگی های پساساختارگرایی با تعلیم و تربیت نتیجه گرفته اند که پساساختارگرایی دلالت ها و پیامدهایی برای تعلیم و تربیت دارد: از تاکید بر تفکر انتقادی و بهبود فرهنگ عمومی و