«گزارش جهانی شادمانی» (World happiness report) سندی است که سازمان ملل از6 سال پیش به صورت سالانه منتشر می کند و در آن «شادمانی» را همچون شاخصی برای توسعه پایدار در کشورهای گوناگون ارزیابی می کند.

مفهوم شادمانی برای نخستین بار در سال 1390 (2011.م) در این سطح اهمیت پیدا کرد و همچون رقیبی برای متغیرهای سنتی مثل «درآمد سرانه» یا «تولید ناخالص ملی» مورد استفاده قرار گرفت.

گزارش سال 1396 (2017.م) برای سنجش شادمانی، 6 متغیر را در نظر گرفته است که عبارتند از؛ سطح درآمد، پشتیبانی اجتماعی، درازای عمر در عین تندرستی، اعتماد به دولت و شغل، آزادی برای انتخاب مسیر زندگی شخصی و بخشندگی. ترکیب این