تئاتر ما تجارب چشمگیری را در ترسیم سیمای شهدا بر صحنه تجربه کرده است؛ این واقعیت که از رویدادهای زندگی شهدا، وجوه دراماتیک قابل توجهی می توان استخراج کرد، مهم ترین دلیل روی آوردن نویسنده ها و کارگردانان مختلف به شهدا بوده است. هر چند می توان گفت به لحاظ کمیت، تئاتر ما در قبال رشادت های شهدا و حماسه آفرینی های مردان انقلاب و دفاع مقدس همچنان بی چیز است. هنوز هم روایت های بسیاری فرصت آمدن روی صحنه نمایش را نیافته اند. هر چند که رفته رفته و با وسعت یافتن مصادیق شهادت، از انقلاب اسلامی تا شهدای ترور و شهدای دفاع مقدس و مدافع حرم و... بیش از پیش شاهد پرداختن تئاتری ها به شهدا هستیم.