«جهانگیر آموزگار» فرزند «حبیب الله آموزگار» از قضات وزارت عدلیه ایران در دوران رضا شاه و برادر بزرگتر «جمشید آموزگار» نخست وزیر پیش از انقلاب (1356 تا 1357) بود که پیشبرد مهم ترین هدف اوپک برای قیمت گذاری نفت و تلاش برای ایجاد فضای باز سیاسی در ایران پیش از انقلاب اسلامی را در مقام نخست وزیری در کارنامه خود داشت.

وجه مشخصه و مشترک هر دو برادر در امور اقتصادی بود اما جهانگیر بیشتر دوران زندگی خود را در واشنگتن برای همکاری با کارشناسان امور مالی در صندوق بین المللی پول و بانک جهانی صرف کرد و به همان اندازه در صحنه بین المللی شناخته می شد که برادرش جمشید در صحنه سیاسی و اقتصادی ایران.

وی تحصیلات دبیرستانی خود را در تهران انجام داد و در دانشگاه تهران اقتصاد خواند. پس از مدتی کار در شهرداری تهران و وزارت دارایی، به امریکا رفت و در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس فوق لیسانس و دکترا گرفت. مدتی در همان دانشگاه به تدریس پرداخت.

در سال 1335 به ایران بازگشت و در 1340 در کابینه علی امینی به وزارت دارایی منصوب شد. پس از آن به امریکا رفت و عضو هیات اجرایی صندوق بین المللی پول شد. آموزگار و همسرش النور در سال 2011 با اهدای مبلغی صندوق هنر معاصر ایران النور و جهانگیر آموزگار را در نگارخانه هنر فریر موسسه اسمیتسونین بنیان نهادند. جهانگیر آموزگار سرانجام در روز چهارشنبه 27 دی 1396 پس از 98 سال و 4 روز زندگی درگذشت.