کارشناس فوتبال درباره انحلال تیم های ریشه دارگفت: منحل شدن این تیم ها یک دلیل کلی ندارد. هرکدام از آن ها به دلایل خاصی دوران شان به سررسید و موضوعیت شان را از دست می دادند. چراغپورگفت: دربرهه ای بانک های دولتی مثل ملی، صادرات و سپه اقدام به تیمداری کردند. اما به مرور زمان در درون مدیریت کلان بانک ها اتفاقاتی افتاد و آن ها به این نتیجه رسیدند که نیازی نیست از ابزار تبلیغی فوتبال استفاده کنند و به این دلیل دیگر در فوتبال سرمایه گذاری نکردند.وی درباره نوع دیگری از مالکان دولتی در فوتبال ادامه داد: دریک زمان سپاه، نیروی انتظامی و شهرداری شروع به تیم داری کرد. تیم هایی مثل فجر، فتح و پاس اما این ارگان ها هم به این نتیجه رسیدند که لزومی ندارد در فوتبال هزینه کنند.وی گفت: زمانی مراکز صنعتی به بهانه قانون ماده 17 مبنی براین که اگر یک واحد صنعتی قسمتی از درآمدش را به ورزش اختصاص دهد از تخفیف مالیاتی برخوردارمی شود، شروع به تیمداری کردند. قانونگذاربعد از مدتی متوجه شد که این کارخانه ها دست به فرارمالیاتی می زنند. قانون از آن ها می خواست که برای میزان هزینه کردشان، سند داشته باشد اما زمانی که این مراکز صنعتی دیگر نتوانستند به مقصد خود برسند، از ورزش بیرون آمدند.وی ادامه داد: گونه آخر هم افرادی بودند که پول زیادی داشتند ولی شهرت نداشتند. پول بدون شهرت برایشان لذتی نداشت. یکی از بهترین کارها برای مطرح کردن نام شان، مالکیت بر یک تیم فوتبالی بود. با این کارآن ها نام شان یک شبه دررسانه پخش می شد. چراغپورگفت: این مالکان از این طریق وقتی به منافع شان رسیدند آرام آرام از فوتبال کنار رفتند. من ازاین شخصیت ها نامی نمی برم چون امکان دارد از من شکایت کنند. وی تصریح کرد: با این که چرخ فوتبال ما به ظاهرحرفه ای می چرخد اما متاسفانه اصلاحرفه ای نیستیم. اما همچنان مشاهده می کنیم که دولت به تیم ها پول تزریق می کند. فوتبال ما فقط هزینه براست وهیچ سود آوری ندارد.