باد و باران و برف که گناهی ندارند. همه شان خوب و خواستنی اند. حتی اگر گاه کمی دیر یا بی موقع بیایند یا خیلی بیش از پیمانه امکانات ما. اما حرف اصلی این است که: اداره کردن یک واحد جغرافیایی- خواه روستا یا بخش و شهر یا استان یا تمام قلمرو یک کشور- در وضعیت عادی و پیش بینی شده، کار معجزآسا و شاخ غول شکستن نیست. مهم این است که در وضعیت های خاص و بحرانی چه هنر و مهارتی از خود نشان می دهند، متولیان دستگاه ها و نهادهایی که مستقیم و غیر مستقیم، مسوولیت دارند. چه بسا یک کپسول آتش نشانی یا یک کیف وجعبه لوازم کمک های اولیه سال ها در گوشه ای از خانه یا محل کار، بی استفاده مانده باشند اما اگر به روز حادثه