گروه سینمایی هنر و تجربه عمر چندانی ندارد، اما در این مدت کوتاه فیلم های خوبی در این گروه اکران شده که هم فروش خوبی در گیشه داشته و هم منتقدان از آنها استقبال کرده اند. اما این بخش مهم نتوانسته جای خود را در جشنواره فیلم فجر پیدا کند. مساله مربوط به این دوره جشنواره یا دوره قبل نیست. البته در این دوره و بر اساس فراخوان، همچون چند دوره گذشته، یک سیمرغ بلورین برای بهترین فیلم در بخش هنر و تجربه در نظر گرفته شده که این خود یک گام مثبت است.

هنر و تجربه می تواند اتفاق خوبی برای سینمای ایران رقم بزند. این گروه تشکیل شده تا از آثار سینمایی کوتاه، بلند و مستند فیلمسازان، به خصوص هنرمندان جوانی که نگاهی متفاوت به سینما دارند حمایت کند: آثاری که معیارهای فرهنگی و هنری شان بر جنبه تجاری غلبه می کند و از اکران جا می مانند و در گیشه قافله را به فیلم های کمدی و تجاری می بازند.

طبیعی است که این گروه در مسیر خود اشتباهاتی داشته است، مثلا فیلم هایی را در خود جا داده که نه نگاه هنری داشتند و نه نگاه تجاری. البته از سوی دیگر فیلم هایی هم که نگاه نو و جدیدی داشتند و حتی در جشنواره های خارجی توانستند جوایزی را کسب کنند و به افتخارات سینمای ایران بیفزایند، در این گروه کم نبودند.

سینمای هنر و تجربه، جوان است و شاید نیاز به جشنواره ای مستقل داشته باشد که بتواند آن را معرفی کند. اما شاید در سینمای جشنواره زده ایران، جشنواره ای دیگر زیاد باشد و در شرایط اقتصادی سینمای ایران باری اضافه بر این بدنه خسته تحمیل کند.

هنر و تجربه نیاز به حمایت دارد، چه حمایتی بهتر از داشتن بخش مستقل در جشنواره فیلم فجر که جای خود را به خوبی در میان سینماگران پیدا کرده است. شایسته بود که به این گروه از فیلم ها بیشتر بها داده می شد، بیشتر از یک سیمرغ.