هنگامی که از خشونت سخن می گوییم به طور دقیق چه منظوری داریم؟ در ابتدا ذهن ما به طور طبیعی متوجه خشونت جسمی و بدنی می شود. تنبیه کودک و زدن همسر، درگیر شدن با مردم، مصداق های خشونت بدنی در سطح رفتار فردی و اجتماعی است. در سطح سیاسی نیز حکومت ها علیه نیروهای مقابل خود شامل مردمان منتقد و معترض اقدام می کنند و در مقابل نیز ممکن است منتقدان و مخالفان به خشونت ورزی علیه دولت ها دست بزنند.

در نقد خشونت زیاد نوشته شده است، ولی به نظر می رسد که انحصار خشونت به برخوردهای فیزیکی و ضرب و شتم و حتی اعدام قابل قبول نیست. خشونت یک نگاه و رویکرد است و یک بخش مهمی از این نگاه و رویکرد در قالب ضربه زدن