درحالی که حدود 10 تا 12 تبصره از بخش درآمدی لایحه بودجه سال 97 کل کشور را پشت سر گذاشتیم، قرار شد این لایحه برای بررسی بیشتر به کمیسیون تلفیق بازگردد. اتفاقا من جزو کسانی بودم که از روز نخست مخالف این لایحه بوده و معتقد بودم باید این بودجه را به دولت بازگردانیم و با تصویب یک بودجه سه دوازدهم، در فرصت مقتضی به موضوعات اساسی بپردازیم. مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری در دوره یازدهم یکصد موضوع را به عنوان مشکلات اساسی کشور احصا کرد. آقای نیلی به عنوان مشاور اقتصادی رییس جمهور به 7 موضوع به عنوان ابرچالش اشاره کرد و آقای لاریجانی نیز سال گذشته در مجلس حدود 20 موضوع را مطرح کرد و این درحالی است که موارد مشترکی در این فهرست ها وجود دارد. معتقدم کار اصلی مجلس پرداختن به همین مسائل است. مجلس نباید متوقف شود یا به دنبال وصله پینه کردن مسائل برود. می گویند «خانه از پایبست ویران است، خواجه در فکر نقش ایوان است» بنده از ابتدای این مجلس اختلاف نظری جدی با آقای لاریجانی داشتم و بر این اساس همیشه تاکید کرده ام که مجلس باید به جای پرداختن به امور جزیی به دنبال مسائل اساسی برود و مبدع راه حل مشکلات اساسی باشد. درواقع نمایندگان باید ابتکار عمل را در اختیار گرفته و از دولتمردان دعوت کنند که طرح ها و ایده های شان را مطرح سازند. ما باید از دولت و قوه قضاییه بخواهیم در این خصوص بیشتر کار کنند. ما باید به عنوان برادر و همراه نقش محوری داشته باشیم و مسوولان دولت، قوه قضاییه و مجموعه های زیرنظر رهبری را زیر سقف پارلمان گردهم بیاوریم و با دعوت از اساتید دانشگاه ها، نخبگان، روسای جمهور و وزرای سابق نسبت به بررسی تمامی موضوعات اساسی اقدام کنیم. باید مسائل را آسیب شناسی و کالبدشکافی کنیم و ببینیم ریشه مشکلات چیست. باید ببینیم حل این مشکلات نیازمند قانون، آیین نامه، روش های مدیریتی، استراتژی های اجرایی، حکم رهبری، تصمیم سران سه قوه، نظر شورای پول و اعتبار یا شورای اقتصاد است یا خیر. خوشبختانه بعد از این همه حسرت خوردن و آرزو به دل ماندن، دیروز آقای لاریجانی برای نخستین بار سر خط آمد و البته از این بابت بسیار خوشحال و خرسندم و از ایشان تشکر می کنم. دیر شده و نزدیک به 2 سال از عمر مجلس گذشته است اما بالاخره محقق شده و بنده از این بابت بسیار خوشحالم. آقای لاریجانی روز گذشته میانه بحث بودجه ناگهان مسیر را متوقف کرد و گفت که کشور با مشکلات اساسی روبرو است و بحث درباره این مشکلات باید در جریان بحث بودجه ای انجام شود. رییس مجلس گفت آن چه تاکنون گفتیم مسائل حاشیه ای بوده که این دقیقا حرف دل من نیز است. آقای لاریجانی به چندین مشکل اشاره کرد و برای نخستین بار عیال وار بودن دولت را مطرح کرد و گفت که کشور به لحاظ اجرایی دچار فربگی بیش از حد شده است. باید به آقای لاریجانی بگویم اتفاقا اولین بخشی که باید به لحاظ ساختاری چابک شود، همین مجلس شورای اسلامی است. فراموش نکنیم زمانی از مجلس سوم تا ششم تنها با 20 راننده تمام کارهای موتورپل انجام می شد. مجموعه پرسنل بخش های اداری، حقوقی و روابط عمومی مجلس محدود بود و مشکلی در کارایی مجلس مشاهده نمی شد. اکنون وسعت و فربگی مجلس 10 برابر گذشته شده و بودجه آن نیز ده ها برابر افزایش یافته اما کارآیی تغییر نکرده است. بنابراین چابک سازی دستگاه ها صرفا مختص دولت و وزارتخانه ها نیست: این مساله به سایر نهادها نیز مربوط است و اتفاقا باید این اصلاحات از خود مجلس آغاز شود. رییس مجلس همچنین به مسائلی همچون آلودگی هوا، پسماندها، اشتغال، فضای مجازی، صادرات و واردات، یارانه ها و چگونگی اجرای هدفمندی آن، قاچاق کالا و ارز، بودجه شرکت های دولتی، مالیات بر ارزش افزوده و چند چالش دیگر اشاره کرد و درنهایت با یک رای گیری استمزاجی از مجلس، دستور بازگشت بودجه به کمیسیون تلفیق را صادر کرد. البته ممکن است برخی بگویند این اقدام خلاف آیین نامه بوده اما نفس این کار که بودجه بازگردانده شود، اقدامی مثبت است: چراکه این بودجه به درد مشکلات جامعه امروز ما نمی خورد. نمی توانیم نسبت به فشاری که این بودجه بر نخبگان، اساتید دانشگاه ها و قضات اعمال می کند، بی تفاوت باشیم. بنابراین فرصت خوبی است که از روز شنبه با استفاده از کارشناسان داخل و خارج مجلس، نسبت به اصلاح اساسی بودجه اقدام کنیم: چرا که پرداختن به مشکلات اساسی کشور وظیفه مجلس است. معتقدم این اقدام فصلی جدید در مدیریت مجلس است که آن را به فال نیک می گیریم و امیدواریم همگی آستین ها را بالا زده و با استفاده از توان کارشناسی نسبت به اصلاح بودجه اقدام کنیم.