این روزها خیلی ها از وضعیت اکران فیلم ها ناراضی هستند و هرکدامشان هم دلیلی برای این آشفتگی می آورند. دلایلی که یحتمل هرکدام سند و مدرکی دارد و احتمالا جواب و واکنشی. بعضی معتقدند وضعیت قوانین اکران فیلم ها این روزها تا جایی رفته که هر فیلمی می تواند با داشتن بعضی شرایط با فیلم دیگری جابه جا شود یا زمانش را بسته به قدرت و توان لابی گری با زمان فیلم دیگری تاخت بزند.

یک فیلم می تواند در صورت حمایت مافیای پخش و اکران مدت زمان طولانی تری را در اکران بماند و از این دست اتفاقات عجیب تا دلت بخواهد امکان وقوع دارد. بعضی دیگر می گویند فیلم هایی که به هر نوع به مافیای پخش و اکران وابسته نباشند بی حرف و حدیث، از همان ابتدا باید فاتحه شان را خواند و هیچ امیدی به فروششان نیست. از آن طرف اگر فیلمی بسازی و فیلمت چه در مرحله تهیه و چه در مرحله پخش یا اکران نخش متصل به یکی از مافیاهای محترم پخش و اکران باشد خودت را بیمه کرده ای و یحتمل تا چند فیلم دیگر هم از بغل همین فیلم می توانی بسازی. حالا مافیاهای محترم پخش و اکران کدام بزرگواران هستند هم از آن موضوعاتی است که اگر جرات داری مطرحش کن. اول همه می افتند به گفتن کی بود کی بود/ و مگر می شود و..اصلا مگر سینمای کوچک ما هم مافیا دارد و...آقا بس کنید این حرف ها را و...بعد هم اصلا به فرض که قانعشان کردی این حرف و استدلال درست است، عمرا اگر بتوانی حتی به ضرب و زور شکنجه هم از دهان آنها نام یکی از مافیاهای محترم را (که همه می شناسند) بیرون بکشی...راه ندارد. البته شاید هم حق داشته باشند. از جانشان که سیر نشده اند. کافیست یک کارگردان - حتی یکی از آنها که فیلمش در اکران سوخته است - نام یکی از بزرگواران مافیا را ببرد، دیگر هم خودش و هم بقیه می دانند که این جناب کارگردان عاقبت خود و سه نسل بعد از خودش را (اگر بخواهند وارد سینما شوند) تباه کرده است و بلایی سرش می آورند که التماس کند اجازه دهند جلوی سینما سیگار بفروشد.