حسی که در مرحله نخست از امید اجتماعی در افراد ایجاد می شود، احتمالا نه تنها ناامیدکننده که نگران کننده هم هست، چراکه ابتدا کاستی ها و موانع امید مقابل چشمان آدمی رژه می رود. اما اگر کمی دقیق تر به این موضوع نگاه کنیم و گرد و خاک دشواری ها و کارشکنی ها و حتی بدبینی ها را کنار بزنیم، آنگاه می شود پی ها و ستون های هرچند کوتاهی را مشاهده کرد که امکان بلندتر شدن و تحمل سازه ای مطلوب و مستحکم را دارد.

جامعه ایرانی در بخش های مختلف به شکل مستقیم یا غیرمستقیم با «امید» مرتبط است که از جمله پررنگ ترین این نقاط فعالیت در حوزه جامعه مدنی و مشارکت های اجتماعی است. جوانان پرچمدار این عرصه هستند و می توانند و اثبات هم کرده اند که می توانند در بخش های گوناگون مولد باشند.