به نظر می رسد عده ای از روشنفکران اندیشمند به این خاطر نظریه جدایی ذهن (روان) از مغز را می پذیرند که مغز عضوی بیولوژیک است. این عده نمی خواهند محدودیت های بیولوژیک، دست وپای ذهن و روان را برای رسیدن به آرمان ها و خواسته های اجتماعی و فرهنگی ببندد و انسان را دچار جبرگرایی عالم بیولوژیکی کند، ولی پژوهش های چند دهه اخیر و تحولات در روان شناسی با حذف مغز در رفتارگرایی و نظریه اطلاعات در علوم شناختی، نشان می دهد که روان شناسی بدون مغز، نه تنها دری به سوی آزادی انسان از قیدوبندهای مرسوم در اختیار قدرت نظام حاکم بر جهان نمی گشاید، بلکه به راحتی می تواند اسباب تقویت چارچوب های اسارت بار موجود روی کره