عصارخانه تاریخی شهرضا با قدمتی 300 ساله و مساحت 500 مترمربع و زیربنای 700 مترمریع در کنار بازار 900 ساله شهرضا بنا شده است. به «عصاره گرفتن از یک ماده» عصاری گویند و کسی که این کار را انجام می دهد «عصار» می گویند و محلی که در آن روغن گیری می شود را عصارخانه می گویند. پس از آسیاب دانه های گیاهی آن ها را خمیر کرده و به وسیله قالب هایی مخصوص خمیر حاصل را در گودالی می گذارند و با فشاری که به وسیله چوب چنار دوازده متری روی آن وارد می کنند روغن دانه ها را می گیرند. روغن به دست آمده داخل خمره سفالی می ریزد تا برای سوخت چراغ های روغنی و تامین روشنایی مورد استفاده قرار گیرد و تفاله های آن نیز جمع آوری شده و به عنوان کود فروخته می شود. امروزه از این روغن برای ماندگاری پوست شتر و رنگ کردن نخ های قالی استفاده می شود.