ظاهر غزل معروف «بیا تا گل برافشانیم» خواجه حافظ کمی فریبنده است. ریتم و کلماتش بوی حماسه می دهند. حتی بعضی آن را به حساب رجزخوانی خواجه گذاشته اند. مخصوصا این مصرع که «اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد» حال و هوای ستیز دارد و اگر آن را خیلی زود به مصرع دوم نچسبانیم، شائبه پیش می آید که شاعر اهل تغییر و بر هم زدن اوضاع زمانه بوده است. تعابیری چون «تغییر» و«تبیین» مقابل همند. مشهور است که مارکس می گفت ما باید جهان را تغییر بدهیم. قبل از او می گفتند ما زورمان به تغییر نمی رسد حداکثر بتوانیم تبیینش کنیم. بحث تعمیر جهان را هم نویسندگان پیش کشیده اند. این تضادها منحصر به مباحث فلسفی نیست. از سرریز