یکی از دلایل بی ثباتی های اخیر ارزی در اقتصاد ایران حجم نقدینگی انباشته شده طی سه سال گذشته بوده که مانند فنر فشرده شده خود را آزاد کرده و با کوچک ترین نشانی از احتمال کسب سود نامتعارف در بازار ارز، بحران ساز شد.

می توان اوضاع و احوال این روزهای بازار ارز کشور را به نظریات جانسون (1976) ارتباط داد که معتقد بود با افزایش تولید ناخالص ملی، پول داخلی تقویت و با رشد نقدینگی داخلی فزاینده و بی رویه، پول داخلی تضعیف می شود. بنابراین به نظر می رسد طبق این نظریه یکی از دلایلی که پول ملی در حال حاضر در مقابل ارزهای معتبر تا این اندازه دچار بحران شده و به پایین ترین سطح خود رسیده آن است که اقتصاد کشور با تولید کم و رشد فزاینده نقدینگی نسبت به شرکای تجاری مواجه بوده است. در این خصوص تحلیل کمی و کیفی نقدینگی به طور همزمان می تواند راهگشا باشد.