یکی از وعده های آقای روحانی در ایام انتخابات این بود که دست مان روی دکمه فیلترینگ نخواهد رفت. عمل بر خلاف این وعده به هر دلیل و ضرورتی برای مردم سوءظن ایجاد می کند و با دیده شک و تردید به سخنان و وعده های رییس جمهور خواهند نگریست. ضمن اینکه در قالب پیام رسان تلگرام اشتغال زایی صورت گرفته و قطع یکباره آن می تواند خساراتی را به این بخش از جامعه وارد کند. باید توجه داشت که کشور با بحران اشتغال مواجه است و به سادگی نمی توان از کنار چنین مسائلی عبور کرد. مساله دیگر این است که در نظر نگرفتن جایگزین قابل رقابت با نمونه های دیگر برای تلگرام موجب ایجاد نارضایتی هایی در بین مردم خواهد شد. عده ای به وعده های رییس جمهور اعتماد کرده اند و خدشه دار کردن این اعتماد به نفع کشور نیست.

فیلترینگ را باید از منظر گردش آزاد اطلاعات نیز مورد توجه قرار داد. به هر حال قانونی در این زمینه وجود دارد و بخشی از آن به همین فضاهای مجازی مربوط است لذا نباید بدون توجه به این قانون در مورد فیلترینگ تصمیم آنی و نادرست اتخاذ کرد. در همین سال گذشته شاهد بودیم که یاس و ناامیدی در برخی زمینه ها به صورت اعتراضات خیابانی بروز کرد. از همین رو نباید بی گدار به آب زد و تصمیماتی گرفت که به یاس و ناامیدی مردم دامن بزند. تصور اینکه می توان تمام پیام رسان های خارجی را حذف و برای آنها جایگزین ملی پیدا کرد، موضوعی است که باید جوانب مختلف آن را در نظر گفت. بالا بردن کیفیت و امنیت پیام رسان های داخلی می تواند یکی از راه حل های این مساله باشد: همچنان که رییس جمهور اشاره کرد لازم نیست که انحصار در این زمینه از طریق ممنوعیت ها و محدودیت ها شکسته شود. نباید فراموش کرد که با فیلترشکن های موجود امکان اینکه مردم به این فضاها دسترسی داشته باشند، زیاد است. همچنان که در گذشته نیز دسترسی به رسانه های خارجی با ایجاد چنین محدودیت هایی رفع نشده است. با همه تبلیغات و فضاهای ایجاد شده در سطح داخلی این محدودیت ها کمکی نکرده است. از دولت انتظار می رود که به وعده های خویش پایبند باشد.