بحران زلزله یک واقعه چندوجهی «سیاسی»، «اجتماعی»، «اقتصادی» و البته «روان شناختی» است، اما کنترل این وجوه در بحران زلزله کرمانشاه به خوبی انجام نشد.

به گزارش مهر، با گذشت 6 ماه از وقوع زلزله، عوامل اجرایی با دستپاچگی و تنها در سطح رفع نیازهای اولیه، بدون برنامه ریزی درست و دقیق در این حوزه به این واقعه ورود کردند و به سطوح دیگر آن توجه لازم نشد. نهادها نیازمند آن هستند که به برنامه ریزی استراتژیک بیندیشند و به الزامات آن پایبند باشند، اما حتی سازمان مدیریت بحران کشور با بیش از ده سال فعالیت خود هنوز برنامه ای مدون از جنس این نوع برنامه ریزی ندارد. در زلزله کرمانشاه، شاهد بی برنامگی در استفاده از منابع و امکانات موجود و سوء مدیریت دراستفاده از کمک های مردمی و همچنین شاهد عدم برنامه ریزی مبتنی بر هدف هستیم.