دیشب خوابی دیدم که روایتش برای شروع این یادداشت بد نیست. درهای چوبی منزلم پوسیده بود و برای جایگزین، درهای جدید را به جایی سفارش داده بودم. وقتی برای تحویل درها رفتم دیدم سروکارم با یکی از اصولگرایان معروف است. درها را که دادند دیدم چیز کج ومعوج بی کیفیتی ساخته اند. اعتراض کردم. اصولگرای معروف دیگری وارد شد و هر دو با بی اعتنایی گفتند: همینی است که هست! گفتم من برای این چیز نامرغوبی که شما ارائه می کنید پولی نمی پردازم. گفتند می پردازی و بعد تهدید کردند. گفتم لااقل درهای قدیمم را بدهید که با این درهای جدید شما برای شکایت به جایی نشانشان دهم. با بی اعتنایی گفتند این کار را هم نمی کنیم. خواستم