عرصه کنش دیپلماتیک همواره با فراز و نشیب های خاص خود همراه است.

کشورهای منطقه ای که از قدرت و قابلیت متوسطی برخوردارند برای تثبیت نقش و موقعیت خود نیازمند بهره گیری از سازوکارهایی همانند شناخت محیط، عدم تاخیر و بهره گیری از سازوکارهای ابتکاری هستند. الگوی تهدید در برابر تهدید را می توان بخشی از زیرساخت های تئوریک و عملی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران دانست. الگویی که در دوران مختلف تاریخی به عنوان اقدام واکنشی در برابر جهان غرب مورد استفاده قرار گرفته است. ارزیابی روندهای سیاست خارجی ایران نشان می دهد جمهوری اسلامی هیچ گاه از الگوها و رفتارهای تهاجمی در عرصه سیاست خارجی استفاده نکرده