دستیابی به شاخص های اقتصاد سبز و توسعه پایدار نیازمند به عینیت رسیدن عوامل مختلفی است که در ادبیات توسعه به آن اشاره شده است.

یکی از این عوامل مهم و تاثیرگذار، سرمایه اجتماعی است که شالوده و اساس کار گروهی، جمعی و داوطلبانه است. از نظر پیر بوردیو سرمایه یک منبع کلی است که اجتماع، افراد، گروه های اجتماعی و نهایتا کل جامعه از آن استفاده می کنند که شامل: سرمایه اقتصادی (ثروت)، سرمایه فرهنگی (صلاحیت دانش)، سرمایه نمادین (افتخار و پرستیژ) و سرمایه اجتماعی (پیوند اجتماعی و اعتماد) است. سرمایه اجتماعی را می توان مجموعه ارزش ها، اعتقادات، طرز تلقی ها، رفتار و هنجارهای اجتماعی دانست.