اصولا ماجرای داوری جشنواره ها بخصوص در جشنواره های سینمایی، ماجرایی دامنه دار و پرحاشیه است که از ابتدای انتخاب فیلم ها برای نمایش شروع می شود و تا پایان جشنواره و معرفی نامزدها و برگزیدگان ادامه پیدا می کند.

روز گذشته، کمال تبریزی که این روزها فیلم «مارموز» جدیدترین ساخته اش در بخش غیررقابتی سی وششمین جشنواره جهانی اکران می شود، از سوی یکی از رسانه ها درباره این حواشی مورد پرسش قرار گرفت. او درباره این که فیلم چند کارگردان حرفه ای ازجمله او و بهمن فرمان آرا به بخش مسابقه راه پیدا نکرده است، گفت: همه جشنواره های جهانی در دنیا ماموریت از پیش تعیین شده ای دارند که بر اساس آن دست به انتخاب فیلم ها در بخش های مختلف خود می زنند. این کاملا طبیعی است که فیلم های مختلف بسته به نوع، فضا و ساختار امکان عبور از فیلترهای جشنواره ها را به دست می آورند و برخی دیگر از حضور در بخش های مختلف بازمی مانند. هر چند نکته ای که این کارگردان مطرح کرده، کاملا درست است، اما باید این سوال را از همه هنرمندانی که در جشنواره های مختلف حضور پیدا می کنند پرسید که آیا حاضرند این نگاه منطقی و باز را نسبت به همه جشنواره ها داشته باشند و با همین برخورد نسبت به تمام جشنواره های داخلی پیش بروند؟