هیچ وقت در عرصه فرهنگی و اجتماعی از اهمیت مساله زنان کاسته نمی شود. هرکسی با توجه به نگاهی که دارد دوست دارد نظریه پردازی کند. واقعا هم در کشور ما نمی شود از مساله زن به راحتی گذشت.

هنوز در جامعه و حکومت، به حواشی مساله زن بیشترین حساسیت نشان داده می شود. رقص دختر بچه با سرعت شهردار عوض می کند. روسری عقب رفته در مشهد، همان روز مسوولان ارشاد را به زندان انداخت. به طنز می توان از ذهن گذراند که ای کاش کنار خاوری یا اختلاس های کلان یک جایی زنی و رقصی بود که به سرعت به آن رسیدگی می شد. در اوج این وضعیت یک گروه مستندساز به نام آرمان مدیا، در مورد زنان فیلم می سازند. از من دعوت کردند که بروم ساخته جدیدشان را با نام «انقلاب جنسی 2» ببینم. مجموعه مستقلی بودند ولی ارزشی طور فیلم می ساختند. در این مستند با سفر به خارجه و گفت وگو با خانم ها در خارج و نیز گفت وگو با خانم های متفاوت در ایران، انقلاب جنسیتی را از نظر فرهنگی، سیاسی، دینی و دوره فمینیستی در جهان بررسی کرده بودند. البته خیلی تحقیقی به این موضوع نپرداخته بودند و خلاصه نظریه شان این بود که زن های غربی در یک دوره ای شدیدترین محدودیت ها را داشته اند. به اعتقاد این مستند، زنان غربی به دوران آزادی بی حد و حصر رسیدند ولی اکنون سرخورده شده اند و دوباره زن ها علاقه به بازگشت به خانه و خانواده پیدا کرده اند. در پایان این سوال را در مقابل زنان ایرانی گذاشته اند که شما در آغاز این راهید و آیا می خواهید این مسیر را طی کنید یا از تجربه آنان بهره بگیرید و از الان خانه و خانواده را مراقبت کنید؟ نتوانستم قانع شوم. مسائل فعلی زنان ایران به شدت تحت تاثیر و در عکس العمل به رفتارهایی است که به آن اشاره نشده بود. اما مستند دیدنی ای بود.